تاثیر غلظت‌های مختلف سولفات آمونیوم روی کارآیی تعدادی از علف‌کش‌های دارای بنیان اسیدی ضعیف

   این پژوهش برای تعیین تاثیر کیفیت آب مورد استفاده جهت تهیه محلول علف‌کش‌های دارای بنیان اسیدی ضعیف و اثر آن روی کنترل علف‌هرز زردخار[Picnomon acarna (L.) Cass]، به عنوان گیاه محک، در گندم و کلزا، در سال 1388 در گلخانه بخش تحقیقات علف‌های هرز، موسسه گیاه‌پزشکی کشور انجام شد.  میزان کاربرد علف‌کش‌های مورد آزمایش که شامل کلوپیرالید، گلیفوسیت و آمیخته تو، فور-دی‌+ ام‌ث‌پ‌آ بودند، به ترتیب به نسبت 24/0.، 64/2 و 72/0 کیلوگرم معادل اسید در هکتار کالیبره شدند.  هر علف‌کش‌ بصورت محلول در آب حاوی سولفات آمونیوم در غلظت‌های صفر، 2، 4 یا 8 درصد، روی گیاهان مورد نظر در مراحل اولیه رویشی پاشیده شدند. سولفات آمونیوم، به موازات افزایش غلظت آن، موجب افزایش هدایت الکتریکی (EC) و کاهش pH  محلول علفکش‌ها شد. افزودن سولفات آمونیوم به علف‌کش‌های گلیفوسیت و کلوپیرالید موجب کاهش معنی‌دار درصد شمار بوته‌های زردخار گردید.  در ارزیابی وزن خشک علف‌هرز، سولفات آمونیوم تاثیر معنی‌داری در افزایش کارآیی کلوپیرالید و تو، فور-دی‌+ ام‌ث‌پ‌آ نداشت.  علف‌کش تو، فور-دی‌+ ام‌ث‌پ‌آ بدون  سولفات آمونیوم بیش از محلول آن در آب حاوی سولفات آمونیوم باعث کاهش تعداد بوته‌های زردخار شد.  افزودن سولفات آمونیوم به محلول علف‌کش‌ کلوپیرالید، روی گندم و کلزا، و همچنین افزودن آن به محلول تو، فور-دی‌+ ام‌ث‌پ‌آ، روی گندم تاثیری نداشت.